Indie Rock & Stuff

Cassi

dziekuje

jarząb

Cassi

co ciebie niesamowicie cieszy.

jarząb

jesli ktos zmądrzeje to z reguly sie ciesze

Johnny Berserker

ojj nie czepiajcie sie już Cassi. zrozumcie że ona jest naprawde zawiedziona tym że jej idole wyrośli z prostych i miłych piosenek. jak mam być szczery to dla mnie to też był duży szok jak pierwszy raz usłyszałem FIOE, ale potem już sie przyzwyczaiłem. inna sprawa że nigdy nie byłem aż tak wielkim fanem strokesów żeby sie przejąć tak radykalną zmianą stylu, ale doskonale rozumiem jak czuje sie teraz Cassi kiedy jej ulubieńcy nagrali płyte, delikatnie mówiąc, "nie w stylu" poprzednich albumów, za które ona ich pokochała.

Lady

Exactly Jarząb. To się nazywa DOROSNĄĆ.

Dla mnie ich muzyka jest niezmiennie zajebista, kocham wszystkie trzy płyty tak samo - a każda jest inna, co jest naturalnie dobrą rzeczą.

Odmienne zdanie rozumiem, wkurza mnie tylko jedno. Mianowicie pieprzenie kotka za pomocą nieśmiertelnych haseł typu: sprzedali się, grają pop, gospodynie domowe ich słuchają, skończyli się na Kill 'Em All
albo
żonglowanie na dłuższą metę bezsensownymi, a wartościującymi muzykę etykietkami typu EMO,
albo
niekończące się rozstrzyganie co jest, a co nie jest indie, gdzie się kończy, a gdzie zaczyna, bo PRAWDZIWE indie to dobrze, a NIEPRAWDZIWE na stos, bo to brud, smród i ubóstwo.
Do tego dochodzą arcygłębokie rozważania o LANSIE - i mamy wisienkę na torcie, na widok którego mnie mdli.

Ja nie czepiam się Cassi, piętnuję tylko pewne postawy i zjawiska, które mnie drażnią. I oczywiście John ma rację i rozumiem zdanie Cassi, ale go zupełnie nie podzielam.

jarząb

racja. dorzuce tylko, że na tym polega muzyka, ze zepoły albo ewoulują (tak to sie pisze?) albo sie cofają.

Cassi

to ja juz nic nie bede mowic.

sparks

zgadzam się z Lady. Suche by bylo to, gdyby Strokesi grali ciagle to samo.
Jedyne co mi sie nie podoba w ich nowej tworczosci, to teledysk do 'Juicebox'. Troche prymitywny jest. Wole nieco ambitniejsze.

Biały Liść

Lady

Załóżmy jeszcze, że stać w miejscu to znaczy również się cofać.

Kiedyś w TR znalazłam opinię, że zespołom, które stoją w miejscu się wybacza, jeśli nadal nagrywają dobre piosenki (tyle tylko że w niezmiennie tym samym stylu). No nie byłabym tego taka pewna. Myślę, że raz można posłuchać nowej odsłony 'Is This It', ale już przy drugim razie można się wkurzyć.

Analogicznie do Franza Ferdinanda - druga płyta nie była rewolucyjna w stosunku do pierwszej, ale były na niej lepsze piosenki. A więc na trzeciej musi już być coś nowego. To się nazywa syndrom trzeciej płyty - jest o wiele groźniejszy niż syndrom drugiej płyty, bo większość zespołów w momencie debiutu ma dość materiału na dwa krążki, w razie nagłej potrzeby zawsze można coś dograć.

czołgaj się

a syndrom czwartej i piątej płyty?

Lady

Coś takiego nie istnieje Wink

Przynajmniej ja nie słyszałam Laughing

Cassi

to moze bedzie to 'wracanie do poczatkow'...?