Indie Rock & Stuff

FF

Dobrze wspomina się czasy, gdy NRR był czymś nowym, świeżym i to logo:

Lady

Nie dramatyzujcie. Tak jest z każdym zespołem, który robi sobie przerwę. Równie dobrze mogę powiedzieć, że o The Libertines też wszyscy zapomnieli. I może zaraz ktoś powie: 'A nie?'

Otóż to - nie. Popatrzcie na te dzieciaki, które właśnie, jak powiedział Czołgaj, wychodzą z piwnicy - wszystkie zapatrzone w sukces TS czy TL, naśladujące ich poczynania, czy chcą tego, czy nie.

Myślę, że The Strokes byli najlepszą rzeczą, jaka zdarzyła się muzyce od niepamiętnych czasów. Dzięki nim rock znów zaczął służyć dobrej zabawie i stał się uroczo niegrzeczny, jak w swoich początkach. Przez wiele lat muzyka rockowa dzieliła się na ambitną (Radiohead, The Verve itd.) i gównianą (nie będę wymieniać, a nuż ktoś się obrazi), a dzięki Strokesom stała się po prostu FAJNA. I to było dobre! Każdy powrót do źródeł niesie ze sobą świeżość i nowe spojrzenie.

sHavo

I jak tu nie zgodzić się z LD? Very Happy

Szkoda tylko, że tak naprawdę ten stan ominął Polskę... u nas wciąż mamy zastępy jołziomów z kilogramami żelu na łysych głowach...
Ciągle bezpieczniej być passe niż in po brytyjsku....
Może to i lepiej?

Cassi

tego się nigdy nie pozbędziesz. Mnie natomiast uwiera właśnie nawał fanów muzyki niezależnej.

jarząb

nawał? no nie wiem.

czołgaj się

ciebie w ogóle dziwne rzeczy uwierają.

FF

wydaje mi się, że monika ma trochę racji. w warszawie ludzie chcą być teraz tacy niezależni, inni.

część próbuje to pokazać przez ubiór czy jakieś przypinki ale tak naprawdę jest to zwykła masówa - te vansy w kratkę czy włoski z piękną, równą grzywką. nagle wszyscy są emo, indie i inne pierdoły.

osobiście to mnie to trochę bawi bo ani na muzyce się oni nie znają ani w ogóle na niczym. najlepiej im chyba wychodzi siedzenie w cubie.

czołgaj się

ja nie wiem, może warszawa jest pod inną strefą klimatyczną, ale ja tego nie widzę aż tak, żeby uwierało.

FF

mnie to jak już napisałem to nie denerwuje lecz bawi. w warszawie jako całym mieście nie rzuca się to bardzo w oczy, ale w centrum i okolicach jest to odczuwalne. temat ten był tu już wielokrotnie poruszany i chyba nigdy nie udało się dojść do jakiegoś kompromisu, więc lepiej go zostawić.

strokesów i całego nrr dobrze słucha się kiedy jest ciepło. chyba wygrzebie płyty, których już dawno nie słuchałem. razorlight i strokesi w pierwszej kolejności.

bogini

taa fani indie walą drzwiami i oknami...
już wolę to niż dresików/hip hop siupowych źąąmów

Lady

Ja rozumiem - w Warszawie. Kiedy tam mieszkałam, zastanawiałam się często, co POWINNAM nosić, jak się zachowywać, żeby pasować do tych ludzi i zawsze byłam o krok w tyle. Byłam młoda i głupia. Kiedy podrosłam, stwierdziłam, że to pierdolę.

Wszyscy krzyczą wielkim głosem: bądź sobą! Ale co to znaczy być sobą? Żyć bez wysiłku, nie patrzeć w lustro i nie myśleć o swoim zachowaniu, pozostać na zawsze w stanie 'dzikości'? Czy kształtować siebie zgodnie ze swoją wolą, zmieniać się ilekroć przyjdzie nam na to ochota? Agrado ze 'Wszystko o mojej matce' wybrałaby to drugie - i ja tak wybrałam.

Presja społeczna jest bardzo silna. Tu gdzie mieszkam wymagają od ciebie, żebyś był taki jak wszyscy. Musisz ubierać się w określony sposób, odblaskowo lub z krokiem w kolanach, zależnie od płci. Jeśli jesteś chłopakiem, musisz golić się na zero lub stawiać szczecinę na żel. Zarówno regularne chodzenie do kościoła (musisz przecież pokazać swoje 'wyjściowe' ciuchy albo samochód), jak i tzw. 'dyskoteki' z chlaniem na umór i bijatykami są obowiązkowe. Jeśli jesteś dziewczyną, musisz mieć chłopaka, inaczej nie istniejesz, musisz przecież odpowiednio wcześnie wyjść za mąż. I tak dalej.

Warszawa z kolei wymaga 'oryginalności', bycia 'fajnym', szastania pieniędzmi, bo one są miarą życiowego sukcesu, bywania w modnych miejscach i znajomości z modnymi ludźmi. Z tego wszystkiego 'oryginalność' najmniej kosztuje, więc ludzie zaczynają jej próbować dość wcześnie, najczęściej przyjmując jakąś wygodną maskę tej czy innej 'subkultury'.

Obydwa te środowiska są męczące, szczególnie dla człowieka, który nie ma wystarczająco dużego poczucia własnej wartości i łatwo ulega presji. Przebywam w tym pierwszym, godząc się na rolę 'dziwnej'. Ciągle za to obrywam, ale nauczyłam się nie przejmować. Czego i wam życzę Smile

Spokój, zdrowy rozsądek i dystans do samego siebie nie pozwolą nam zwariować.

Rozgadałam się jak zwykle.

Wracając do Strokesów. Zabrałam się porządnie za ich teksty z dwóch pierwszych płyt i doszłam do wniosku, że w 90% nie wiem, co poeta miał na myśli. Czy ktoś ma podobne wrażenie?

Marquee Moon

O rany, no wiadomo, że w Warszawie wszystko jest do potęgi, jak to w dużych miastach świata. Tu szybciej przyjmują się trendy i szybciej też ulegają karykaturalnej ewolucji, ze względu na dużą liczbę ludzi, łatwy dostep do wszystkiego i tak dalej i tak dalej.

Lady

Myślałam o śmietance w ujęciu uniwersalnym - liceum, uczelnia, osiedle itd. również ją mają.

Teksty Strokesów na trzeciej płycie chyba mają przebłyski sensu Wink

matinee

Is This It po długaśnej przerwie brzmi niezwykle garażowo:]

chocolate_bliss

myślę że i tak pierwszy album jest najlepszy
ale oczywiście jako wierna i oddana fanka uwielbiam wszystkie 3 ;D

_______________________
[link widoczny dla zalogowanych]