Indie Rock & Stuff

Biały Liść

no i wlasnie o to chodzi:]

mrtchn

No tak, ale to co pisze kolega M. jakos nie trzyma sie kupy jak dla mnie...

Maciek

No ba, poczytaj, najpierw zachwyca się wcześniejszymi płytami stroksów, (napisałem w poprzednium poscie że wcześniejszymi, a nie FIOE Razz

) a później nadchodzą franze, i pani Gacek zaczyna się tak podniecać franzami, twierdząc, że stroksi się do nich nie umywają.

Lady

Chyba inne recenzje czytaliśmy. Albo wyciągnąłeś błędne wnioski.

Cassi

no nie kochani! nie ma tak dobrze! kurczę!

ja tu wróciłam! i mam coś do powiedzenia!

przez ten wyjazd dręczył mnie fakt, iż, że jakobyż, cholera, The Strokes to niedorobiony rap. najpierw mtv mash z 50 Centem, które kocham, teraz 'ize of the world'. nie udało im się z rapem? grają rocka! haha. ja to mam poczucie humoru. ale nie, przecież wiadomo, iż oprócz VU czy innych ohów i ahów, to chłopcy lubili rap. a Julian, zauważcie, jak nic, jawnie skłania się do rapowania. aktualnie uczę się na pamięć ize of the world i przyznam, że Julian Fernando Casablancas, gdyby tego było mało, że ma ujmującą, olewającą i niewyraźną dykcję to jeszcze umie tak cholera jasna szybko śpiewać, że ja padam ze zmęczenia na łóżko po jednej piosence! o!

a teraz temat, który kocham, ubóstwiam i w ogóle tralala. otóż. THE STROKES IN TRANSIT. nic, nigdy, nigdzie mi się tak nie spodoba jak to dzieło. to jest sztuka. kurczę. ten film jest taki kurwa mać, przepraszam za wyrażenie świetny, że aaaaaaaaaa! ulubione momenty? Julian rzucający do kosza "Nooooo!!!!!!!!" "Why!!!!!??" "por que?!", "wywiad" Juliana z Ryanem i na zmianę, wywiad w BBC ("Is that it") i to, co działo się przed budynkiem stacji, statki i monopol, gdy Julian mówi "F6" - słyszy odpowiedź "hit" i się tak śmieje. "It's all about the money". scena w Vanie chłopaków "Hello Ze Strokes!", końcowe momenty, w tle piosenka "Obstinate" Alberta, a chłopaki szarżują na super ekstra sprzętach, gdy Julian zakłada kask, wsiada na skuterek, patrzy się TYM wzrokiem i odjeżdża, znikając za zakrętem. moment "Nikolai, let's go! party!" . niieeee. to nie fair. wszystko tam jest świetne. sikam ze śmiechu.

a przecież wiadomo, że ja szaleję na punkcie pana Jot i nie mam zamiaru przestawać, bo doszedł do niego Patrick Walden (ale jego tylko pragnę Wink

) i mam super extra świetne przypinki z Julesem i z Julesem i Nickiem.

co do Ani, lubię ją, ale nie chciałabym być takim dziennikarzem. znacznie bardziej mi się podobała recenzja i wywiad z Parasola.

Lady

Że co, że co ten ćpun Walden??? Shocked

matinee

To minie, Julian zostanie ;]

Cassi

tak, ĆPUN Walden Wink

o nie nie nie, wara od Juliana, on nalezy do mnie! Very Happy

Pat jest przejściowym bohaterem naszej powieści. Very Happy

Lady

No dobra, a kim jest pan Jot, bo czegoś tu nie kumam?

Cassi

jak nic jest to po prostu pan Julian. taki kryptonim Wink

Lady

Skomplikowane Wink

Cassi

wiesz, bo on ma teraz problemy z prawem. Wink

girlinhawaii

ehm
chcialam tylko napisac
ze sie wkrecilam w plyte
i ze jest niezla
zajebiscie niezla, nawet zajebiscie bardzo dobra
choc nie przesluchalam wszystkich kawalkow
bo od niektorych trudno sie oderwac.

czytaliscie recenzje ze screenagers?

Cassi

o boże! telepatia? weszlam na forum i pomyślałam "dosyć- jak można nie pisać w temacie o the strokes!" - patrzę, a tu Ty napisałaś! dziękuję! Very Happy

ta płyta jest niezła jak cholera, szczególnie jak się jej slucha głośno. wbija w dupe Very Happy

że się tak wyrażę Very Happy

a które piosenki fascynują?

ziew

zapytaj ktore nie fascynuja - to bedzie odpowiednie pytanie