Indie Rock & Stuff

mrtchn

Jestem cholernie rozdarty. Jeszcze jakis czas temu stalbym murem za UK (The Beatles, punk rock, nowa fala, shoegaze, dream pop, brit pop itd.). A teraz ? Hmm... Afghan Whigs, Twilight Singers, Godspeed You! Black Emperor, Explosions In The Sky, Pavement, Sonic Youth, Pixies, Of Montreal, Modest Mouse, Neutral Milk Hotel, Junior Boys, The Organ, The Arcade Fire, Trail Of Dead, Yo La Tengo... gdyby nie cale dziedzictwo kulturowe Wielkiej Brytanii... Remis.

x

A moze Londyn kontra NY ? Może byc ciekawiej.

Marquee Moon

twilite kid · fun blame monster Dołączył: 06 Mar 2006 Posty: 1594 Przeczytał: 0 tematów

Morion

Ameryka!
Najprężniej rozwijająca się scena świata, Wielkie Jabłko, Njujork. Jeżeli chodzi o lata 00. to jest to mój absolutny faworyt. Wiecznie żywi Sonic Youth i Beastie Boys.Tutaj powstały zalążki nrr w postaci The Strokes,Interpol i świetnego Stellastarr*, pionierzy disco punku: The Rapture i zainspirowani tym ruchem The Bravery i LCD Soundsystem, , anti-folk Moldy Peaches, nieco mniej znane Calla, Oneida i The Walkmen, plus zeszłoroczne rewelacje TVoTR, CYHSY i Cold War Kids. Do tej szaleńczej mieszanki trzeba dodać jednych z najlepszych songwriterów ostatnich lat Antony'ego i Reginę Spektor. Miazga.
Tak. To był tylko NY. Przecież Ameryka to jeszcze Modest Mouse, Yo La Tengo, Sufjan Stevens, Pixies, The Twilight Singers... Klasyka. Można tak wymieniać w nieskończoność, a przecież nawet słowa nie napisałem o scenie z Athens (R.E.M., Of Montreal, The B-52's, Elf Power, Neutral Milk Hotel....), Seattle (korzenie grunge'u) czy słoneczna Kalifornia (Red Hoci! ;P).
Nie zapomniałem o Kanadzie, która stała się trzecią wielką potęgą muzyczną obok UK i USA. Od czasów "You Forgot It In People" Broken Social Scene, muzyka kanadyjska przeżywa wielki boom. Junior Boys i ich kamień milowy w muzyce elektronicznej "Last Exit", Arcade Fire "Funeral" (masterpiece!), Death From Above 1979, Islands, Hot Hot Heat, Wolf Parade, Sunset Rubdown, mistrzowie indie popu czyli The New Pornographers, controller.controller, Metric...

Zdecydowanie Ameryka. Takiego bogactwa muzycznego nie znajdziemy nigdzie indziej.

x

Marquee Moon · Wysłany: Pią 23:20, 30 Mar 2007 Temat postu:

godfather · Wysłany: Pią 23:36, 30 Mar 2007 Temat postu:

motorhead jest z anglii wiec anglia rzadzi
aha i beatlesi.

Lady · Wysłany: Sob 0:03, 31 Mar 2007 Temat postu:

The Rolling Stones i Deep Purple, bo w pośpiechu zapomniałam.

Z tymi inspiracjami, sięganiem do korzeni i bluesem nie przesadzajmy, wszak rock'n'roll wymyślono w Stanach i nikt temu nie zaprzeczy, Elvis jest Królem itd., ale to nie znaczy, że inspiracje rodem z Ameryki pozwalają USA anektować brytyjskich artystów.

Jest coś takiego jak duch/temperament narodowy. To Brytyjczycy mają fantazję i poszukują, to brytyjskim dziennikarzom chce się lansować nowości. Gdyby nie UK, większość z tych cudownych zdolnych amerykańskich artystów nigdy nie wystawiłaby nosa poza kluby, w których się narodzili. Gdybym poszła tym samym tropem co ty, Marquee, mogłabym powiedzieć, że nie bez powodu mówi się, że Nowy York jest w Europie. Artyści wyjeżdżają do Nowego Yorku, nie do Stanów. A jeśli już jadą do Stanów, to z powodów marketingowych, grać koncerty i podbić ten ogromny rynek.

Marquee Moon · Wysłany: Sob 0:31, 31 Mar 2007 Temat postu:

Ale przecież nikt nikogo na siłę nie przyłącza do USA. Bowie wyjechał do Stanów, bo tam się tyle działo (i kokainy było pod dostatkiem, ale to inna sprawa), najpierw Los Angeles, a teraz jest rasowym nowojorczykiem. Eno był zafascynowany nowojorską sceną nowofalową, a potem no wave'ową - na nią Brytyjczycy nie mieli odpowiedzi. A Antony Hegarty z Antony & The Johnsons? Klimat tamtejszej bohemy jest wręcz dla niego stworzony. To inna, specyficzna wrażliwość, takiej nie znajdziesz w Anglii. Nowy Jork w Europie - hmm, myślę, że właśnie fakt, że emigrują tam ludzi z całego świata, czyni go tak bogatym, nie tylko w osobowości, ale i w dźwięki, dzięki którym muzyka nowojorska ma swój wyjątkowy styl.

Ok, wiem, cały czas obracamy się przede wszystkim wokół Nowego Jorku. Ale tak to jest, że muszą być jakieś główne ośrodki, które skupiają artystów. Stany mają NY, LA, San Francisco, Chicago i Athens. Brytyjczycy Londyn i Manchester. Co jeszcze Leeds? Newcastle? Liverpool?

Lady · Wysłany: Sob 1:22, 31 Mar 2007 Temat postu:

Glasgow!

A po drugiej stronie Seattle.

No dobra, peace Smile

Marquee Moon · Wysłany: Sob 1:31, 31 Mar 2007 Temat postu:

Ach, no zapomniałam o Glasgow. W ogóle Szkoci fajnie grają, chociaż "dali się podbić przez dupków", jak to mawia mój idol Renton Wink

A Seattle to świadomie pomijałam, bo nie przepadam za tą sceną. Jasne, grunge był ważny, ale tak jakbym już to u Sonic Youth słyszała. Chociaż przyznam, że jak miałam ze 12 lat to Nirvana była number one. Dziś nie jestem w stanie słuchać grunge'u ani przez moment. Nawet w tym lepszym wydaniu, czyli Pearl Jam.

Peace Very Happy

Ale oby więcej takich dyskusji, bo bywają pouczające, a nawet jeśli nie, to przynajmniej ciekawe. Wink

godfather · Wysłany: Sob 1:37, 31 Mar 2007 Temat postu:

dla mnie grunge byl i chyba jest jednym z najwazniejszych watkow w muzyce rozrywkowej
zachwycajace bylo to, ze w jeden nurt wpisalo sie tyle kapel [tylko te najslynniejsze - nirvana, soundgarden, pearl jam, stone temple pilots, alice in chains] a kazda byla tak oryginalna, tak inna i tak samo swietna.

jesli nrr wziac za nurt muzyczny to sa tu pewne analogie - spoleczne zjawisko zwiazane z muzyka i wlasnie ten eklektyzm - bluesowi tws, beatlesujaco-punkowi the libertines, strokesi, cooper temple clause, i duzo duzo wiecej

Ciumok

Bez Beatlesów nie byłoby dobrej muzyki. Jestem zdecydowanie proeuropejskiej orientacji.

twilite kid · fun blame monster Dołączył: 06 Mar 2006 Posty: 1594 Przeczytał: 0 tematów

To ja po raz kolejny zapytam: jak to waszym zdaniem jest obecnie? Nie chodzi mi o historię, tylko ostatnie 7 lat Smile