Indie Rock & Stuff

girlfromipanema

mało sobie włosów z głowy nie wyrwałam czekając na "A Weekend In The City". zastanawiałam się czasem czy bezpośrednio po "Silent Alarm" Bloc Party w ogóle było moim ulubionym zespołem? i dlaczego tak twardo trzymałam się tego, żeby nie ściągać tej płyty? tak czy inaczej przecież słyszałam "The Prayer" i "I Still Remember", tak czy inaczej przeczytałam tyle recenzji, że głowa boli. sama nie wiem czy mnie dobrze czy źle nastroiły ostatecznie. z jednej strony napełniły obawami, z drugiej nadzieją. w każdym razie przed przesłuchaniem w głowie przewijało mi się tysiące opinii na temat tej płyty. a ostatni tydzień, od oficjalnej premiery, szczególnie że spora jego część była tragicznie nudna, to katorga jakiej dawno sobie nie sprawiłam.
no i teraz mam. MAM! myślałam, że ucałuję panią w Merlinie, zatańczę w metrze, czy co tam jeszcze głupiego można zrobić. a teraz leci drugi raz, a idealne opakowanie leży przede mną. i podobno ta płyta musi swoje odleżeć, podobno z każdym przesłuchaniem jest lepsza... więc chyba jeszcze parę razy i odlecę. czuję atmosferę Londynu, słyszę głośną muzykę wieczorem na ulicach, znów gubię się w Soho i sprzątam koleżance sprzed nosa chłopaka, siedzę na Trafalgar Square i chłonę to co dzieje się dookoła. prowadzę nudną rozmowę przy niedobrej kolacji ze zbyt stereotypową angielską rodziną u której mieszkam. a potem biegnę dalej. w moje życie, w to co się ważnego działo i dzieje. sama nie wiem co jest w tej płycie, że tak skłania mnie do myślenia. i wydaje mi się, że wyszła dokładnie tak jak miała być, że nieważne komu się podoba a komu nie- ale w żadnym wypadku nie mogłaby brzmieć inaczej. chyba już ją kocham. jezu. nie sądziłam, że aż tak mocno ją odbiorę już przy drugim razie. kocham Bloc Party.

x

Lady

Nie wiem co napisać Smile

Ale jest dobrze po tym co przeczytałam Very Happy

em.

jakby nie patrzec, napisalas bardzo duzo prawdy. mam podobne wrazenia.

radoc

czuję podobnie, choć nigdy w Londynie nie byłem. magia muzyki. trzeba się tam w końcu wybrać. już niedługo Smile

em.

polecam.

Lady

Tym razem przeszli samych siebie.

Zaczęło się od tego, że Kele walnął, że dziewczyna Gordona spodziewa się dziecka i 'Bloc Party powiększy się o nowego członka'. Matt nie chciał zostać w tyle i dodał, że zamierza zacząć solową karierę i wkrótce ukaże się jego album zatytułowany po prostu - uwaga - 'Matthew' Laughing

W tym momencie prawie spadłam z krzesła! Najlepsze, że zanim dotarło do mnie, że to dowcip, zdążyłam się napalić na tę płytę Laughing

I parę innych osób też Laughing

Ale potem wyobraziłam sobie go śpiewającego i... 'nieee, to nie może być prawda!' Laughing

Poważniej. Największy odlot mam zawsze przy 'So Here We Are'. Może mi się wyświetlić w głowie właściwie każdy film.

matinee

Jej, jacy oni sa dowcipni! :p

Lady

Najgorsze, że ja chcę te płytę. Nie ma już dla mnie ratunku... Laughing

Mati, ale pomyśl tylko, jak to brzmi: MATTHEW. Prawie jak JARVIS.

ROTFL

matinee

Prawie, a jak wiemy prawie robi wielka roznice Razz

W kazdym dowcipie jest odrobina prawdy /a moze w plotce? chyba tak, ale zmieniamy to porzekadlo/, wiec jest szansa, ze przynajmniej jakies chorki u kogos zrobi:>

Lady

girlfromipanema

bo mało jest tak inteligentnych zespołów jak Bloc Party, więc i ich dowcip taki jest =)

co do dalszej części moich przeżyć z "A Weekend In The City". tak, odleciałam. nie spałam pół nocy i w ogóle rano mi to nie przeszkadzało, bo znów miałam słuchawki z nią uszach. potem i wczoraj, i dziś ciągle mi mało słuchania tej płyty- choć robię przerwy na inną muzykę, żeby nie przedawkować. zupełnie nie mogę pojąć, że niektórzy recenzenci ją tak nisko ocenili, jakby w ogóle nie chciało im się wysilić, żeby ją zrozumieć. ale szczerze mówiąc, sporo tracą i to ich problem =). tymczasem ja dalej ją przeżywam i razem z nią jestem gdzieś w innym świecie [trochę moim, trochę Kele, Matta, Gordona i Russella] - za nic bym tego nie oddała. dzięki, Bloc Party, bo dawno żadna nowa płyta mi takich emocji nie dostarczyła. wciąż aż nie mogę jej na części pierwsze rozłożyć i dokładniej ocenić.

obejrzałam też dvd. kilka fajnych rzeczy można wychwycić, a przy jednym ujęciu Matta [aż zatrzymałam i gapiłam się parę minut] rozpływam się.

Latia

zaskakujące w Lady-fance jest to, co można było oglądać i w przypadku libsów i teraz przy bloc party.
jak już znajduje 'TEN' zespół, to będzie prześladować każdą sekundę ich poczyniań.
i nie przesadzam, każdą Very Happy

matinee

A nie na tym polega bycie fanem w 120% ? Laughing

Latia