Indie Rock & Stuff

klaudia

kocham nazwe tego zespolu, tee hee.
ja mam jeszcze jakies 2-3 inne, pozniej moge wrzucic:)

matinee

Oj tam kominów, szlaki jarvisowe można by było zwiedzić, prawda Klaudia? :]

Tak myślę, że to jedna z bardziej zabawnych nazw zespołu jakie słyszałam. A jednocześnie łatwa do zapamiętania, wręcz na siłę przyczepiająca i plącząca się po głowie:]

Coś takiego jeszcze wyczytałam w wikipedii na temat wypływów: They cite their influences as David Bowie, The Cure, The Beatles and The Kinks.

[link widoczny dla zalogowanych] Very Happy

Aha aha aha, jakby ktoś miał ochotę to: [link widoczny dla zalogowanych]
Takie tam różności:
A Cheat (with Richard Hawley)
Ansaphone
Big Stuff
Ciao (with Lush)
Dogs are Everywhere (acoustic)
Femme Fatale
Forever in My Dreams
I Can't Forget
I Picked a Flower ( with The Nu Forest)
Into You (with Richard X)
Joyriders (acoustic)
Little Girl
One Hell of a Party (with Air)
One Man Show
Razzamatazz (acoustic)
Seconds
Set Controls for the Heart of the Pelvis (with Barry Adamson)
That Boy's Evil
The Lion and Albert (spoken)
The Mouse, the Bird and the Sausage (spoken)
Two Little Boys (as Rolf Harris)
Yesterday

Marquee Moon

klaudia

matinee

Marquee Moon

Na której płycie Real Life jest ta piosenka? To sobie od razu całości posłucham, bo poza The Go-Betweens (a i to baaaardzo narazie pobieżnie) to malo co z Australii kojarzę. To się doedukuję* przy okazji. W ogóle warta coś ta kapela?

A w ogóle His'n'Hers to znam już chyba lepiej niż Different Class. Dzizus, ale się trzeba było namęczyć, żeby w końcu weszła. Wink

* 'doedukuję' - jest w ogóle takie słowo?!? Mam wrażenie, że pierwszy raz widzę coś takiego w zapisie graficznym. Hmm.

matinee

Heart land
Rano wrzuciłam na odtw. i dopiero raz przesłuchałam. Nie powaliła mnie na kolana czy cuś, ale przyjemnie się spacerowało w rytmie Send Me An Angel czy Always.

Nie wiedziałam, że można aż tak długo męczyć się w TAKĄ płytą. I, że chce się męczyć, kiedy raczej nie podobała się na początku;)
Ale pogratulować! To teraz wypadałoby zabrać się za Separations Twisted Evil

A jeśli chciałabyś posłuchać legendarnego koncertu z Glasto 95, to dostałam od Klaudii link świetnej strony ze zbiorami pulpowymi - [link widoczny dla zalogowanych] zakładka 'octubre' i plik 'england 1994' /chyba ktoś się pomylił z opisie, no ale ważne, że w końcu mogłam posłuchać całego koncertu:p/.

Marquee Moon

Nie to, że się nie podobało, tylko nie mogłam znaleźć w sobie tego wewnętrznego zachwytu. Ot, taka fajno-przyjemna płytka, nic więcej. Posłuchać - zapomnieć.

Tak się też zastanawiam, czy to nie jest płyta z gatunku tych, których trzeba słuchać z odniesiem do konkretnego momentu muzyczno-kulturowego (w sumie to wszystkich trzeba, ale niektórym to pomaga bardziej). Jak się pomyśli o tej 'wojnie' blurowsko-oasisowskiej' i całej tej otoczce, a potem o Pulpie, który nagle wyskakuje, pokazując im luzackiego faka, no to się jednak jakoś ciekawiej robi.

matinee

Zapewniam, że i bez znajdywania kontekstów można się od niej uzależnić na długie miesiące;)
Ale faktem jest, że trafili na tę bitwę britpopową w jej najbardziej zaawansowanym stadium i byli zupełnie inni, a jednak ludzie oszaleli, zwłaszcza po Glastonbury. A właściwie inaczej, to oni zdali sobie sprawę jak namieszali, gdy zobaczyli te tłumy wyjące Common People, podczas gdy nowa płyta jeszcze się nie ukazała, garli to jako 'nowość'. Słuchając tego wczoraj, z kolei mi chciało się wyć, ale z rozpaczy, że nie mogłam być wśród nich.

Tylko, że właśnie, luzacki fak, chyba niezupełnie o to im chodziło, ale tak wyszło Laughing

Marquee Moon

Nie no ten luzacki fak to takie uproszczenie, co by efektownie wyglądało. Ale wiesz o co mi chodzi, poważne sprawy ubrane w niekonwencjonalny styl, spuszczanie powietrza z angielskiej nadętości, sarkazm i humor jako oręże, nie podpinanie się pod wyświechtane hasło etosu klasy robotniczej (vide Oasis). Po prostu Common People, zią. Wink

matinee

A, to tak:)
Bo byli i tacy, którzy brali ich zawsze tylko jako odskocznię od poważnych spraw. Wiadomo, Jarvis pisze teksty o jednym, fajna muzyczka, miło się słucha. Gdzieś uciekały niektórym te komentarze rzeczywistości itd.
Ale, all in all, przynajmniej obecnie istnieje tendencja do mitologizowania tegoż wymiaru ich twórczości:p

Marquee Moon

girlfromipanema

właśnie studiuję książeczkę Different Class Deluxe Edition i zachwycam się opisem "We Can Dance Again":
"(...)We played it at our Christmas 1994 show at the Theatre Royal Drury Lane and it brought the house down (quite literally: the balconies to the venue suffered pretty severe structural damage). My Mum still asks me when we're going to release it."

a ogólnie rzecz biorąc znów mam dni Jarvisa, właśnie uspokajam się z Something Changed, zawsze ratuje moje nerwy ;>

matinee

girlfromipanema

książeczka wygląda tak, że zaczyna się opowieścią Jarvisa o tym jak powstała "Different Class", potem są opisane piosenki z drugiej płyty, a dalej już nazwiska, zdjęcia (razem z instrumentami, na których grali) członków zespołu. na koniec teksty. wszystko poprzeplatane zdjęciami, do których dołączone są cytaty z piosenek. ślicznymi, swoją drogą ;>