Indie Rock & Stuff

Marquee Moon

Mnie to niestety przypomina zbiorowe otumanienie, a lektura wątków o Radiohead na forach coraz mocniej mnie w tym przekonaniu utwierdza. Pomysł Pitchforka w pewnym sensie bardzo mi się podoba, bo jest odpowiedzią na te wszystkie reakcje, ale z drugiej strony jest w nim ten element zawahania: czy na pewno jesteśmy w stanie ocenić ten album.
O samej zawartości, mam nadzieję, zacznie sie już w krótce mówić, bo jak to z płytami Radiohead bywa, chyba potrzeba czasu, żeby to ogarnąć.

PINK

Sprawa jest prosta: Zawartosc muzyczna In rainbows została przyćmiona przez sposób jej dystrybucji. Sytuacji wyglądala by diametralnie inaczej gdyby RH wydali tą płyte normalnie na Cd, powiedzmy jakoś na poczatku przyszłego roku.

Kul

Początkowo IR było mi obojętne ale po 3-4 przesłuchaniach wiem już na pewno że to bardzo przyzwoita płyta. Dywagacje na temat ewentualnego poziomu wtórności, powtarzalności, recyclingu oraz jakże-istotnego-dylematu; "Czy wypada słuchać tej płyty skoro jak wszyscy wiedzą RH to dinozaury i passe i śmierdzą i skończyli się na Kill'em all" proponuję pozostawić zmanierowanym gwiazdeczkom próbującym swoich sił w "dziennikarstwie". Jak dla mnie album traci trochę na nośności gdzieś tak przy/po house of cards... dla tego myślę że 7/10 to adekwatna ocena.
Jeśli chodzi o rodzaj dystrybucji, to tak właśnie wygląda przyszłość muzyki. Gyby nie RH zrobiłby to ktoś inny

haro · Gość

Zgodze się tym, że jest to przyzwoita płyta, jednak brakuje mi w niej czegoś. Nie ma piosenki która by mnie zafascynowała. Szanuje Radiohead za ich dorobek, ale zaczynam wątpić czy stworzą jeszcze coś wielkiego.

sHavo

Kul

Z mojej wypowiedzi nie wynika bezpośrednio że było odwrotnie. Poza tym jakie to ma znaczenie?
W przypadku Borysa w ogóle stwierdzenie,że jest, lub był "dziennikarzem" jest sporym wyolbrzymieniem ( i w sumie obrazą dla dziennikarskiego fachu). Ja już nawet nie zamierzam komentować tego co on pisze, ale jego styl zakrawa na jakiś ponury żart. Może nazywajmy go po prostu publicystą...

sHavo

artur_kk

Wracając do tematu Smile

Muszę ze skruchą przyznać, że nagrali kolejne dzieło. Lepsze od Kid A na pewno! (Dalej się nie przekonałem do niedorozwiniętego formalnie "house of cards", ale reszta jest genialna.)

Sposób dystrybucji miał ściągnąć uwagę mediów masowych (które z definicji samą treścią by się nie zainteresowały) i spełnił swoje zadanie - nawet polskie dzienniki napisały o premierze

Czekam na grudzień

girlfromipanema

bez przesady, Borys ma swoje humory (lub zachowania, które przeze mnie są odbierane w ten sposób), ale ma też zalety. i daj Boże, żeby tylko takie obrazy dziennikarskiego fachu po muzycznym światku się plątały.

tymczasem: [link widoczny dla zalogowanych] nie chce mi się rozstrząsać tej recenzji, która w sporej części mi się nie podoba. ale uważam, że 7.0 to mało (co prawda to naturalny stan moich relacji z Porcysem, tylko że Radiohead nasz konflikt jeszcze nigdy nie dotknął, a jeśli już- to w drugą stronę Wink

).

no, ale wróćmy do In Rainbows. akurat w przypadku "House Of Cards" zgadzam się z wyżej wymienionymi, highlight! a co do wspominanego wielokrotnie banalnego wersu- I don't wanna be your friend/ I just wanna be your lover- prosto, ale pięknie zaśpiewany. chodzi mi przez to po głowie.
a w ogóle to mnie Radiohead nie zawiodło, serio. pierwszy zachwyt przychodzi za każdym razem już przy "15 Step" i może dzięki temu ciągle chce mi się słuchać ;> oczywiście jest prościej, ale chyba dostaję za sprawą tego coś, co z Radiohead jeszcze mi się nie zdarzyło poza pojedynczymi piosenkami- pewnego rodzaju ciepło (nie mylić z wesołością etc.). i nie gniewam się za to. na półce "OK Computer" czy "Kid A"/"Amesiac" nie ma już u mnie miejsca i jasne, że to w końcu Radiohead, więc pewnie powinni odkryć nieistniejące jeszcze obszary muzyki, ale równie dobrze można im kazać nagrać płytę we współpracy z Marsjanami. tzn. pewnie taki Tomasz Waśko nie może nic poradzić na to, że efekt jest dla niego zbyt mało rewolucyjny, ale mi wystarcza i dla mnie wciąż są na górze (choć miałam moment zwątpienia. paradoksalnie coś pękło, kiedy puściłam sobie "Paranoid Android", a potem całe "In Rainbows").

JestemObok

Kurczem ta płyta jest genialna, ale czego innego można się było po nich spodziewać Smile

Mam ją od kilku godzin więc jeszcze nie potrafię podejść do niej obiektywnie słucham ją płynnie od początku do końca jeszcze nie mam ulubionej piosenki będzie mi trudno jakąś wyróżnić bo wszystkie są zacne

p.s.skończcie już pieprzyć o tym porcysiu i Borysie to się robi nudne, gadacie o tym w każdym temacie, gdzie jesteś Wszechmocny Adminie.

Kul

Ja też jakoś nie jestem przekonany do "house of cards"... kompozycyjnie żadna to rewelacja. Moim numer jeden na IR jest zdecydowanie "Arpeggi"... generalnie to ta płyta jest perfekcyjna pod kątem rozwiązań rytmicznych. Po raz kolejny należy chylić czoła przed Selwayem.
Ale nie oszukujmy się- nie ma co nadużywać w stosunku do niej słowa "genialna". Osobiście mam wrażenie (być może złudne) że panowie stworzyli te numery troszeczkę od niechcenia. IR jest dla mnie dziełem jakby niekompletnym, niedokończonym... co nie zmienia faktu, że to nadal dobra płyta

spinka · Dołączył: 18 Wrz 2007 Posty: 34 Przeczytał: 0 tematów

plyta dobra,ale w mojej dyskograffi plasuje sie na 3 moze nawet 4 miejscu, mnie ugiął Nude i JFIP

godfather

no coz, radiohead znowu zamiotl.
poki co najbardziej reckoner.
plyta jest piekna. i kogo obchodzi czy jet lepsza od pablo honey i gorsza od kid a za to porownywalna do amnesiac? to jest szukanie dziury w calym.
in rainbows jest wspaniale, oklaski!

Maciek

dobrze gada, polać temu panu.