Indie Rock & Stuff

godfather

bo nie masz zwyczaju sluchac dobr, ktore inni Ci podsylaja i specjalnie wybierasz jakies chujowe fragmenty do wyrobienia swojej opnii;pp

Latia

ja niczego nie wybierałam i niczego nie miałam zamiaru wyrabiać ;p

godfather

Lady

Latia

matinee

godfather

w big lebowskim jest motyw jak dude mowi cos co powiedzial lenin
na to donny [niby pewnosci nie dam, ale na pewno chodzi o to, ze pomylil lenina z lennonem, prawda?] wtraca sie i mowi:
-I am the walrus

uwielbiam ten moment;]

matinee

Nom, to było zabawne Laughing

W ogóle lubię te jego rzucane ot tak hasełka.

sHavo

To mój post nr. 2000 więc nie było możliwości żeby mógł być o innym zespole niż The Beatles. Kiedyś nie trawiłem tego zespołu, wydawali mi się miałcy, melodyjni ale bez specjalnych ambicjonalnych wychyleń... spowodowane oczywiście było to tym, że znałem ich twórczość tylko pobieżnie z najsłynniejszych singli typu Hey Jude czy Yesterday. W poprzednim składzie strasznie jarał się nimi basista, a wówczas ja pogrążony w nowej brytyjskiej fali kompletnie nie rozumiałem jego fascynacji. Z basistą kontakt straciłem, jednocześnie postanowiłem się wgłębić w The Beatles. Kilka odsłuchań I am The Walrus, Eleanor Rigby, Strawberry Fields Forever czy A Day In The Life i zostałem totalnie oszołomiony. Utwory totalne, jedne z przebłysków genialnego blasku twórczego duetu Lennon- McCartney. Samo myślenie o kompozycji, mimo, że to tylko świetnie pasujące do siebie elementy układanki tworzącej spójną całość to poukładane z takim zmysłem, że dreszcze. I mimo, że beatlesi nie byli genialnymi instrumentalistami, żaden z nich nie był wirtuozem to w takiej konfiguracji funkcjonowali jak maszyna idealna. Nikt wcześniej ani nikt później nie wzniósł się na ich poziom, nawet Floydzi, którzy mimo wszystko niekiedy dając ponieść się emocjom uciekali w formę zamiast w treść. Beatlesi zmienili mój sposób myślenia o muzyce, narzucili z góry konieczność szukania nowych środków konwencji, jednocześnie nie odradzając odrzucania tradycji w najmniej spodziewanych momentach. Zawsze jednak zastanawiał mnie fakt, czy czwórka z Liverpoolu w czasach swej świetności była świadoma swego geniuszu. Pisząc takie kawałki, mając takie pomysły, nie można chyba nie myśleć o tym jak daleko i wysoko już się jest i o tym, że właśnie w tym momencie tworzy się dzieła wiekopomne. Nie wierzę żeby za mojego życia pojawił się ktoś lepszy od nich i nie chodzi tu o moje subiektywne odczucia ale o obiektywizm. Kiedyś sam to robiłem, ale dzisiaj nie potraktuję poważnie człowieka (w kwestii obycia z muzyką), który kwestionuje geniusz Lennona, McCartney'a, Harissona i Starra. The Beatles zmienili moje życie!

Lady

[bije brawo]

Nie pojawi się już nigdy taki zespół, który będzie się cieszył uwielbieniem milionów i jednocześnie wznosił na szczyty geniuszu. Taka rzecz zdarza się tylko raz.

Kiedy słucham tych wszystkich dobrze sprzedających się zespolików, które mówią, że popularność nie jest niczym złym, myślę sobie - Beatlesi mogli tak powiedzieć, ale nie wy, matołki.

godfather

tylko czemu hey jude i yesterday zaliczyles do tych bardziej blahych?
to sa genialne piosenki tylko przerzniete przez radio.

Mieszko

yellow submarine bardziej przerzniete ;p

Latia

najbardziej to jednak zerżnięte jest obla-di obla-da.

godfather

no wlasnie. a hey jude jest wyjebane ze sowim nanana co bylo na ten czas chyba najmocniejszym zaspiewem. a yesterdey jest po prostu piekne i prosze mi siue od yesterday odpierdolic:P