Indie Rock & Stuff

matinee · Wysłany: Czw 23:25, 15 Mar 2007 Temat postu: The Human League

Plyta Travelogue jest genialna Exclamation

Nic wiecej napisac nie moge, nic nie przeczytalam na ich temat, i zadnej innej plyty ponad ww. nie slyszalam. Ale to sie zmieni.

sound · Wysłany: Pią 22:20, 16 Mar 2007 Temat postu:

don't you want me

konrad · Wysłany: Pią 23:36, 16 Mar 2007 Temat postu:

klasyka

Marquee Moon · Wysłany: Pią 23:38, 16 Mar 2007 Temat postu:

Travelogue no czy ja wiem... wolę Kraftwerk i Numana. Chociaż parę ciekawych utworów tu się znajdzie, np. Only After Dark jest całkiem całkiem.
Ale za to Dare! z 1981 jest lepsze moim zdaniem. Fajna płytka, bardziej spójna i melodyjna, jakby nagle uświadomili sobie, co dokładnie chcą grać. Porządny synthpop. No i własnie z niej pochodzi Don't you want me. ; )

matinee · Wysłany: Sob 9:52, 17 Mar 2007 Temat postu:

Ej no, przeciez Life Kills i Being Boild sa super utworami i pochodza z Travelogue.
Ale prawda jest, ze Only After Dark to najwiekszy 'hit' tej plyty, znalam go nawet nie wiedzac kto go wykonuje:p

Marquee Moon · Wysłany: Sob 11:30, 17 Mar 2007 Temat postu:

Nie no, nie twierdzę, że jest zła. Całkiem fajnie się słucha, tylko momentami za mocno mi się kojarzy z Kraftwerkiem i Garym, dlatego jak mam wybierać to wolę posłuchać pierwowzorów. Wink

Ale Travelogue na pewno trzyma poziom. Dobry wstęp do Dare.

Life Kills może być, a Being Boild jest wypasione.

Listen to the voice of Buddha
Saying stop your sericulture

jak przetłumaczyć 'sericulture'?

Dobre jest Toyota City, dawno nie słyszałam, żeby ktoś tak bezczelnie zżynał z Bowiego, a konkretniej to brzmi jak Weeping Wall z Low w zwolnionym tempie.

matinee · Wysłany: Nie 12:11, 18 Mar 2007 Temat postu:

No tak... nie znam Kraftwerk, a Numana bardziej z nazwiska, niz z muzyki Rolling Eyes

Doslownie 'sericulture', od: Latin sericum silk + English culture.
Produkcja jedwabiu? Laughing

Chyba nie ma polskiego odpowiednika.

Marquee Moon · Wysłany: Nie 21:24, 18 Mar 2007 Temat postu:

Chyba nie do końca łapię tę piosenkę... Dziwny tekst.

Numana to można sobie poznać przy okazji, fajny jest, ale jakoś da się pewnie żyć bez jego znajomości. No, ale Kraftwerk to mus. Trylogia berlińska Bowiego nie brzmiałaby pewnie tak, jak brzmi, gdyby Bowie i Eno nie nasłuchali się swojego czasu kraut-rocka w postaci Neu!, Kraftwerka i tak dalej. No i wiadomo Kraftwerk to podstawa całego synthpopowego/new romanticowego grania.

matinee · Wysłany: Nie 23:02, 18 Mar 2007 Temat postu:

Jesteś niezłą skarbnicą wiedzy:]
Kraftwerk dopisane do 'listy'.

Mam jeszcze jedno pytanie w takim razie - synthpop i new romantic podchodzą pod new wave, tak?

Marquee Moon · Wysłany: Nie 23:40, 18 Mar 2007 Temat postu:

Czy ja wiem, ja mam pewien dylemat - otóż jeśli potraktować New Wave bardzo szeroko, to owszem można wpisać synthpop i new romantic w nową falę, jako jej pewien odłam czy też jej przedłużenie. W ogóle niektórzy utożsamiają synthpop z new romantic, z czym się nie zgadzam i przeciwko czemu protestuję.

Synthpop, podobnie jak new romantic, szeroko wykorzystywał syntezatory i rozmaite dziwactwa elektroniczne, ale czynił to nierzadko w sposób awangardowy czy też niekonwencjonalny, jak chociażby Kraftwerk na Computer World z 1981 r. (uznajmy dla uproszczenia, że wcześniejsze albumy są prekursorami tych gatunków), albo New Order czy Gary Numan. New Romantic natomiast traktowałabym jako mainstream, głowny w owym czasie nurt muzyki - czyli Duran Duran, Depeche Mode, Talk Talk i Ultravox i wiele kuriozalnych i totalnie kiczowatych postaci pokroju Limahla. Ale to były pierwsze miejsca list przebojów, taką muzykę wtedy grano.

A jak to się ma do nowej fali? New Romantic jakoś nie do końca chce mi się wpisać w ten nurt, bo przecież cała nowa fala wyrastała z punkrockowego buntu: pokazania jednego wielkiego faka politykom, wydumanej lub komercyjnej muzyce i tak dalej, a kicz lat 80-tych byłby tym, czego oni tak bardzo nienawidzili.

No nie wiem, trzeba mieć też na uwadze, że muzyka stawała się coraz bardziej eklektyczna, prostota i banał new romantic też długo nie trwał, żeby dać za przykład ewolucję Depeche Mode, albo genialne płyty Talk Talk The Colour Of Spring z 1986 czy Ultravox z ich "Vienną".

To taka refleksja na szybko, musiałabym jeszcze nad tym pomyśleć, ale teraz idę na U progu Sławy Very Happy

matinee · Wysłany: Pon 0:11, 19 Mar 2007 Temat postu:

Joł, dzięki za mini-wykład o maxi-sprawach;)

Marquee Moon · Wysłany: Pon 1:42, 19 Mar 2007 Temat postu:

Spoko, ja to bym sama chciała, żeby ktoś mi to porządnie wytłumaczył.

matinee · Wysłany: Nie 13:11, 25 Mar 2007 Temat postu:

O kurka, słucham trzeci raz Dare! i nie mogę się oderwać.
Nie ma słabego utworu, a Don't you want me pieknie wieńczy dzieło. Oh.

Marquee Moon · Wysłany: Nie 23:34, 25 Mar 2007 Temat postu:

Ha, mówiłam, że Dare rządzi po całości (no dobra, tak nie mówiłam, moja opinia była trochę bardziej stonowana, ale teraz już mogę powiedzieć tak z całą pewnością). Very Happy

Też dzisiaj tego słuchałam. Wzięłam psa, wzięłam Dare do otwarzacza i poszłam do lasu. I to był dobry pomysł.

A sekwencja The Things That Dreams Are Made Of, Open Your Heart i The Sound Of The Crowd jest niesamowita. Z naciskiem szczególnie na drugi utwór, który IMHO jest najlepszy na całej płycie.
I fajny jest ten pomysł w Don't You want me z przedstawieniem punktu widzenia obu stron. W ogóle chyba teksty są tu całkiem ciekawe, chociaż wszystkich nie obczaiłam.

Pewnie słuchałabym tej płyty do wieczora, gdyby coś mi nie wpadło w ręce. I tu muszę coś sprostować:

matinee · Wysłany: Pią 0:51, 30 Mar 2007 Temat postu:

Nadal fazuję się Dare!, ta sekwencja rzeczywiście wymiata, ale poszerzyłabym ją jeszcze o Darkness, które z kolei moim zdaniem jest jednym z najlepszych utworów na tej płycie;)

Tekst do I am the law niezły:]

To dobrze, że jednak zdecydowałam się ściągnąć całą dyskografię Ultravox, będę mogła od razu przesłuchać obu płyt, i ew. porównać z pozostałymi. Ha. A nawet ha ha ha.
Ah to poczucie humoru w środku nocy.